مقایسه تنوع گونه ای گیاهان در عرصه های جنگل طبیعی و جنگل کاری ها (مطالعه موردی: دارابکلا - مازندران)

حفظ تنوع زیستی یکی از شرایط لازم جهت ثبات و پایداری در عرصه های منابع طبیعی است. فعالیت های جنگل کاری نیز یکی از روش های احیاء و بازسازی اراضی مخروبه شمال کشور است که از این رو بررسی گونه های کاشته شده و مقایسه آن با عرصه های جنگلی تخریب یافته اهمیت دارد. این تحقیق به ارزیابی تنوع گونه ای گیاهان در جنگلکاری های 18 ساله توسکای ییلاقی، پلت، بلندمازو، زربین و عرصه جنگل طبیعی مجاور آنها در سطح منطقه جنگلکاری دارابکلا می پردازد. جهت بررسی در هر تیمار، ابتدا یک عرصه یک هکتاری تعیین و در آن ده پلات 100 متر مربعی به صورت سیستماتیک تصادفی انتخاب گردید. در هر فصل کلیه گیاهان آشکوب های مختلف در سطح پلات ها مورد شناسایی و تراکم و میزان تاج پوشش آنها مشخص شد. همچنین در هر مرحله، متغیرهای متعددی از ویژگی های توده و خاک مورد اندازه گیری قرار گرفت. تنوع گونه ای گیاهان با استفاده از شاخص های شانون و سیمپسون تعیین گردید. همچنین به منظور تعیین غنا و یکنواختی گونه ها از شاخص های مارکالف و هیپ استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد میانگین تنوع گونه ای گیاهان در جنگل کاری توسکا و عرصه جنگل طبیعی از بیشترین مقدار برخوردار بوده است و در ارتباط با سایر عرصه ها نیز به ترتیب شامل جنگل کاری های افرا، بلوط و زربین بوده است. همچنین تجزیه و تحلیل مؤلفه های اصلی نشان داد تغییرات فصلی تنوع گونه ای گیاهان در تیمارهای مختلف تحت تاثیر متغیرهای میانگین درجه حرارت، میانگین بارندگی، شدت نور نسبی، درصد پوشش گیاهان در آشکوب بالا، تعداد گونه های زیرآشکوب و تراکم و درصد پوشش گیاهان زیرآشکوب می باشد.